#فاطمیه بستر
حضرت رقیه سلام‌الله
کارت شده به جای تماشا گریستن
کارم شده به جای مداوا گریستن
تقسیم کرده‌ایم در این خانه کار را
از تو نفس نفس زدن از ما گریستن
می‌خواستم به زور تبسم کنم نشد
فرقی نداشت خنده‌ی ما تا گریستن
گفتند حق ماست صدای تو نشنویم
ممنوع کرده شهر به زهرا گریستن
حال حسن شده‌است در این خانه تا به صبح
یا بینِ خواب ناله‌زدن یا گریستن
طوری گره زدند به کارم که چاره نیست
جز گوشه‌ای نشستن و تنها گریستن
طوری گره زدند تو را پشت در به میخ
شد کار پهلویت فقط اینجا گریستن
در هِق هِق‌ات مواظب اوضاع خویش باش
خون می‌چکد زِ سینه‌ی تو با گریستن
مرهم گذاشتیم و افاقه نمی‌کند
کارم شده به جای مداوا گریستن
مانند تو سه ساله‌ی این خانه می‌شود
نان شبش زِ دوری بابا گریستن...
با ناله گفت نیزه نشین نیزه شاهد است
من را ببین کشانده کجا‌ها گریستن
دعوا سرِ تو بود و مرا این وسط زدند
پای مرا کشید به دعوا گریستن
از روی ناقه بد به زمین خورد دخترت
جانی نداشتم چه رسد تا گریستن
شب بود و زجر آمد و من را کشید و برد
لو داد جای دخترکت را گریستن
تا گریه‌ام گرفت مرا بیشتر زدند
تاثیر عکس داشت خدایا گریستن
تا قافله رسیدم از از وضع صورتم
شد باز کار قافله‌ی ما گریستن
من خوابِ تو، رُباب ولی خواب اصغرت
دیدیم و حالِ ما شده حالا گریستن
(حسن لطفی ۴۰۳/۰۸/۲۳)
- شنبه
- 26
- آبان
- 1403
- ساعت
- 13:1
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسن لطفی
ارسال دیدگاه